Kilka tygodni temu, będąc na podwórku, mocowałem się z moją starą, na wpół zepsutą kosiarką.

Mój golden retriever, Mochi, leżał wyciągnięty pod naszym dębem, z błogością ignorując moje wysiłki.

Podczas koszenia nagle poczułem dziwne, swędzące uczucie w kostce – coś jak łaskotanie, ale nie do końca.

Zakładając, że to tylko komar, spojrzałem w dół i dostrzegłem coś o wiele gorszego: maleńką czarną kropkę mocno przyczepioną do skóry.

Instynktownie go usunąłem i oto był — niezaprzeczalny samotny kleszcz gwiaździsty, łatwo rozpoznawalny dzięki białej kropce na grzbiecie.

Zazwyczaj jestem dość wyluzowany w kontaktach z naturą. Ukąszenia komarów? Żaden problem. Użądlenia pszczół? Bolesne, ale do zniesienia. Ale kleszcze? Nie. Kleszcze doprowadzają mnie do szału. Są nie tylko obrzydliwe – są potencjalnie niebezpieczne.

To było moje pierwsze spotkanie z kleszczem i musiał to być jeden z najgorszych gatunków: kleszcz samotnej gwiazdy. Jeśli spotkaliście takiego, wiecie już, jaki rodzaj paniki po nim następuje.

Co sprawia, że ​​tykanie Samotnej Gwiazdy jest tak przerażające?

Zatrzymajmy się na chwilę i docenijmy, jak straszne są te małe potwory. Nazwane tak od białej plamki na grzbiecie samicy, kleszcze samotne nie są typowymi szkodnikami, które tylko czekają i się przyczepiają – aktywnie poszukują swoich żywicieli.

Zgadza się. Te rzeczy cię dobijają. Sama myśl o tym sprawia, że ​​znowu mnie swędzi. Jeśli spędzasz czas w zalesionych lub trawiastych terenach, powinieneś zachować czujność.

Nie panikuj (nawet jeśli ja tak robię)

Chciałbym móc powiedzieć, że zachowałem spokój, kiedy znalazłem tego kleszcza, ale to byłoby kłamstwo. Wpadłem w panikę. Najlepiej jednak zachować spokój i działać szybko. Im dłużej kleszcz jest przyczepiony, tym większe prawdopodobieństwo, że przeniesie coś paskudnego.

Delikatnie usuń kleszcza za pomocą pęsety o cienkich końcówkach. Chwyć go jak najbliżej skóry i powoli wyciągnij – nie przekręcaj ani nie szarp, bo część gębowa może się odłamać.

Następnie oczyść miejsce ukąszenia wodą z mydłem lub alkoholem izopropylowym. I nie miażdż kleszcza palcami, chyba że chcesz mieć na rękach mnóstwo paskudnych patogenów (fuj).

Zapisz kleszcza i obserwuj miejsce

Oto błąd, który prawie popełniłem: wyrzuciłem kleszcza daleko, daleko. Ale nie – złap go! Przyklej go taśmą do kartki lub zamknij w pojemniku, żeby lekarz mógł go zobaczyć w razie potrzeby. Zapisz też datę i miejsce na ciele, w którym kleszcz się przyczepił.

Obserwuj to miejsce przez kilka następnych tygodni. Zwróć uwagę na wysypkę, zaczerwienienie, zmęczenie, gorączkę lub bóle mięśni. Jeśli pojawi się coś niepokojącego, nie czekaj – natychmiast skontaktuj się z lekarzem. I tak, mogę być kłębkiem nerwów, ale to nie znaczy, że ta rada jest błędna!

Zapobieganie przyszłym plagom kleszczy

Jeśli wybierasz się na zewnątrz, gdzie kleszcze lubią przebywać, zachowaj ostrożność. Noś długie rękawy, włóż spodnie w skarpetki (modowa porażka, ale warto) i używaj repelentów z DEET, permetryną lub pikarydyną. Po powrocie do domu dokładnie sprawdź siebie, swoje dzieci i zwierzęta.

Aby zabezpieczyć swój ogród przed kleszczami, należy kosić trawę przy samej ziemi, usuwać opadłe gałęzie i krzaki oraz tworzyć barierę – np. ze żwiru lub wiórów drzewnych – między trawnikiem a terenami leśnymi.

Jeśli w Twojej okolicy jest ich naprawdę dużo (co zazwyczaj ma miejsce), rozważ zastosowanie pestycydów w ogrodzie. Mój mąż i ja planujemy to wkrótce zrobić.

Ostatnie przemyślenia (i odrobina współczucia)

Jeśli kiedykolwiek spotkasz się twarzą w twarz z samotną gwiazdą, wiem dokładnie, jak bardzo się przerazisz. To obrzydliwe, przerażające i niesamowicie bolesne. Ale weź głęboki oddech – dasz sobie radę . Wiedz, co robić, działaj szybko, monitoruj swoje zdrowie i zrób wszystko, co w Twojej mocy, aby uniknąć ponownego wystąpienia.

Bo jeśli ja potrafię sobie z tym poradzić — z krzykiem, swędzeniem, płaczem i wszystkim innym — to ty też potrafisz.